بدن شما به انرژی ذخیره شده در غذا ها با اکسید کردن آنها دست می یابد. این فرآیند باعث ایجاد محصولات جانبی و مواد زائدی مثل رادیکالهای آزاد می شود. بسیاری از این رادیکالهای آزاد توسط سلولها برای عملکردهای سودمندی نظیر علامت دهی به سلولها و محافظت از سلولهای در برابر پاتوژنها استفاده می شوند. عدم تعادل بین تولید و قابلیت سلولها برای سم زدایی از این رادیکالهای آزاد منجر به صدمات اکسایشی می شود.

رادیکالهای آزاد می توانند به پروتئین ها و چربی ها صدمه بزنند. فرض بر این است که صدمه بر DNA افراد توسط رادیکالهای ازاد، دلیل اصلی برای ایجاد سرطان است. هم چنین عقیده بر این است که کاهش های پیوسته توسط رادیکالهای آزاد دلیل اصلی عوارض ناشی از افزایش سن می باشد.

تحقیقات پزشکی خرابی های رادیکالهای آزاد را به گستره وسیعی از بیماری ها نظیر سرطان مفاصل، گرفتگی رگ ها، بیماریهای قلبی، بیماری فشار خون، آلزایمر، پارکینسون و دیابت ارتباط می دهند.

وظیفه آنتی اکسیدان در بدن، دادن الکترون به مولکولهای رادیکال آزد و در نتیجه خنثی شدن آن هاست. بنابراین افرادی  که غذاهای با سطح بالای آنتی اکسیدان استفاده می نند، نظیر ویتامین A, C , E و کسانی که آب یونیزه قلیایی می نوشند، فاکتور ریسک ابتلا به بیماری سرطان  و بیماری و حمله های قلبی درآنها کمتر است.