- نظری ارسال نشده است
در این مقاله می خواهیم تفاوت بین آب آشامیدنی و آب معدنی را توضیح دهیم و بیان کنیم کدام یک از این آب ها برای بدن مناسب تر است ؟
تمایل به مصرف آب بسته بندی در دهه اخیر به شدت افزایش یافته است . مردم معتقدند که مواد معدنی موجود در آب معدنی برای سلامتی مفیدند و منابع آب معدنی از نظر بهداشتی مشکلی ندارند . شایعاتی که در مورد آلودگی های آب لوله کشی منتشر می شود یا اخباری که در رسانه در مورد آلودگی آب سدها و رودهانه ها با فاضلاب ها و مواد سوختی به گوش می رسد از یک طرف و کیفیت پایین آب بعضی از شهرستان ها بدلیل وجود املاح و رسوبات موجود در آب که لایه ای از رسوب در کتری ها و سماور ها بجا می گذارد و اخیرا وجود نیتریت و نیترات در آب شرب از جمله دلایل تمایل مردم به مصرف آب بسته بندی می باشد . دسترسی آسان ، سهولت حمل و نقل ، هزینه پایین و طعم و مزه مناسب بطری های آب نیاز به هرگونه تبلیغ این آشامیدنی را در رسانه ها از بین برده است . بطری های آب موجود در بازار حاوی دو نوع آب آشامیدنی یا معدنی می باشند . طبق تعریف موسسه استاندارد آب آشامیدنی ، آب گوارائی است که عوامل فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی آن در حدی باشد که مصرف آن عارضه سوئی در کوتاه مدت و یا دراز مدت در انسان ایجاد نکند . انجام جابجایی قبل از بسته بندی و پالایش آب آشامیدنی قبل از بسته بندی طبق استاندارد ملی ایران بلامانع می باشد . بسیاری از بطری ها یا ظروف بزرگ آب بسته بندی در مراکز فروش ، حاوی آب آشامیدنی می باشند که خریداران بدون توجه به مندرجات روی بسته بندی ان را بجای آب معدنی خریداری می کنند .
طبق تعریف موسسه استاندارد آب معدنی طبیعی ، آبی است که با آب آشامیدنی به دلایل زیر قابل تشخیص است : آب معدنی محتوای املاح معدنی خاص و عناصر کمیاب می باشد . از منابع طبیعی مانند چشمه و نقاط حفاری شده از سفره های آب زیر زمینی بدست می آید ، و کلیه اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از هر گونه آلودگی یا تاثیرات خارجی روی کیفیت آن باید انجام گیرد . ترکیبات آن در فصول مختلف سال از ثبات نسبی برخوردار است . تحت شرایطی که ویژگی های آن تغییر نکند جمع آوری می شود . در نزدیک ترین محل ممکن به سرچشمه آب ، تحت شرایط بهداشتی خاص ، بسته بندی می شود .
هیچگونه فرآیند پالایش ، به جز جداسازی اجزاء ناپایدار ، مثل ترکیبات محتوی اهن ، منگنز ، سولفور و ارسنیک روی آب معدنی صورت نمی گیرد . جداسازی اجزای ناپایدار باید تحت شرایطی انجام شود که در میزان ترکیبات آب معدنی ، تغییر اساسی ایجاد نشود . آب معدنی طبیعی باید در ظروف تمیز و غیر قابل نفوذ بسته بندی شود . ظروف شیشه ای مورد استفاده در بسته بندی آب های معدنی باید با استاندارد ملی مطابقت داشته باشد .
ظروف یکبار مصرف برای بسته بندی آب های معدنی باید از نوع مجاز برای مواد غذایی باشد . ظرفیت مجاز ظروف حداکثر 5 لیتر می باشد . با توجه به نگرانی هایی که در مورد ارتباط جنس بطری ها و خطر ابتلا به سرطان وجود دارد توصیه می شود از منجمد کردن بطری ها قبل از مصرف محتوی آن خودداری و پس از مصرف محتوی آن را از پر کردن و استفاده مجدد در دفعات زیاد خودداری نمایید .
منبع : مجله دنیای سلامت ، جناب آقای دکتر پیمان غلام نژاد
نظر خود را اضافه کنید
برای ارسال نظر؛ ابتدا وارد شوید
به عنوان میهمان نظر بدهید