- نظری ارسال نشده است
آب هیدروژنه ، آب معمولی است که محتوی گاز هیدروژن محلول در آن است . برای مثال ، آب های گاز دار یا کربن دار ( سودا ) که دی اکسید کربن محلول دارند یا آب اکسیژنه که گاز اکسیژن محلول در آن هست وجود دارد .
بنابراین شما می توانید همانگونه که از کپسول هلیوم برای پر کردن بادکنک ها استفاده می کنید و یا از کپسول اکسیژن که در بیمارستان ها استفاده می شود ؛ از یک کپسول هیدروژن نیز استفاده کرده و حباب های آن را به آب بیفزایید .
بله ، هیدروژن قابل انفجار است ولی وقتی در آب محلول شود به هیچ وجه خطر انفجاری ندارد .
مولکول آب دارای دو اتم هیدروژن است که به اتم اکسیژن متصل شده اند . این با مولکول هیدروژن که شامل دو اتم هیدروژن متصل به یکدیگر است تفاوت دارد . این شبیه به این مثال است که ما نیاز به اکسیژن بیشتر برای زندگی خود داریم اما اکسیژن مورد نیاز خود را از نوشیدن آب تامین نمی کنیم . چون اکسیژن در مولکول محبوس شده ، ما به مولکول اکسیژنی که متصل به اتم ها یا مولکول های دیگر نباشد نیازمندیم . به همین ترتیب اگر بخواهیم از منافع گاز هیدروژن محلول درآب استفاده کنیم باید به شکل اتصال نیافته با اتم ها و مولکول های دیگر موجود باشد .
همین دلیل هم هست که آب دارای خاصیت انفجاری و اشتعال نیست . اگر آب دارای هیدروژن قابل انفجار و اکسیژن مورد نیاز جهت اشتعال است ، ولی در شکل اتصال یافته در مولکول آب خطری نخواهد داشت و حتی بدلیل همین خاصیت ، از آن برای مهار آتش نیز استفاده می کنیم .
حتی مولکول شکر ( گلوکز ) که دارای 12 اتم هیدروژن است ، با اتم های اکسیژن و کربن اتصال دارند .
این سوال خوبی است . اگر آبی داشته باشیم که غنی از یون هیدروژن ( H+ ) باشد . این آب اسیدی است . ولی صحبت ما در خصوص مولکول هیدروژن است که اتم های آن به هم متصل هستند .
در واقع pH نیز بیانگر میزان یا پتانسیل وجود یون هیدروژن است و نه مولکول هیدروژن .
این درست است که هیدروژن خاصیت انحلال بالایی در آب ندارد ( 1/6 mg/l ) و از آن جا که مولکول هیدروژن سبک ترین مولکول در کل جهان است ما به مقایسه تعداد مولکول ها نسبت به وزن آن ها نیاز داریم . برای مثال ، اگر یک مولکول تنها ، 2 میلیگرم وزن داشته باشد . و آن را در یک لیتر آب بیاندازیم ، غلظت آن 2 میلیگرم در لیتر می شود ویتامین C ( 176/2 g/mol ) دارای وزنی 88 برابر گاز هیدروژن (2g/mol)است . بنابراین آب هیدروژنه با غلظت (1/6 mg/l) دارای مولکول های آنتی اکسیدان بیشتری از 100 میلیگرم ویتامین C است ، چون مجموع مولکول بیشتری در 1/6 میلیگرم هیدروژن در مقایسه با 100 میلیگرم ویتامین C وجود دارد .
تحقیقات پزشکی نشان داده اند همین مقدار غلظت هیدروژن که از دستگاه مربوطه تولید می شود نیز موثر می باشد .
بله دارد ، یکباره خارج نمی شود بلکه بستگی به سطح تماس ظرف ، همزدن و غیره دارد . آب هیدروژنه تنها برای چند ساعت کم در آب می ماند ، نظیر نوشیدنی های گازدار که دی اکسید کربن محلول دارند و لذا توصیه می شود که این آب تازه و بلافاصله پس از تولید به مصرف رسانده شود .
محققین در حال بررسی سوالات این چنینی هستند اما مقدار ( g 1 ~ 3 mg) از مولکول هیدروژن می تواند خواص خوبی داشته باشد . پس اگر آب دارای غلظت 1 mg/l یا1 ppm هیدروژن باشد ، سه لیتر آب هیدروژنه به شما 3 mg هیدروژن می دهد .
البته غلظت موثر برای افراد بر اساس سلامت یا بیماری آن ها کمتر یا بیشتر خواهد بود .
سه سیستم اصلی که بدن برای حفظ سطح pHخون استفاده می کند عبارت است از :
- اجرای بافری ( پروتئین ها ، فسفات ها و .... )
- سیستم تنفسی ( خارج کردن دی اکسید کربن )
- سیستم کلیه ( دفع و جذب بی کربنات )
وقتی اسید در بدن تولید می شود سریعا ًتوسط اجزاء بافری در خون خنثی می گردد . مهم ترین بافر مکانیسم اسید کربنیک / بی کربنات می باشد . دی اکسید کربن درخون حل می شود تا اسید کربنیک تشکیل گردد و سپس بی کربنات ( HCO3-، بافر قلیایی ) و یون هیدروژن (H+) بوجود می آید .
اگر pH خون پایین بیاید ( یعنی افزایش یون H+ ) ما می توانیم دی اکسید کربن بیشتری را از طریق ریه ها خارج نماییم و یون های H+ به مصرف رسانده شده و معادله ی فوق به سمت چپ حرکت می کند و pH خون افزایش می یابد .
در تنفس سریع نیز بدلیل خروج بیشتر دی اکسید کربن دارای اثر قلیایی بیشتری در خون خواهیم بود . به همین ترتیب اگر نفس خود را حبس نمایید ، دی اکسید کربن بیشتری در خون حل می شود و معادله به سمت راست حرکت می کند و یون های هیدروژن H+ بیشتری نیز تولید می گردد . دی اکسید کربن ، حاصل متابولیسم طبیعی بدن ماست و تمامی غذاهایی که ما می خوریم به دی اکسید کربن شکسته می شود .
شاید داشته باشد و شاید هم نه .... اما مشخص شده حداقل آن منافعی برای سلامتی دارد . گزارشاتی نیز ارائه شده که هیدروژن بیشتر خواص بیشتری هم داشته باشد ولی تحقیقات بیشتری در این خصوص مورد نیاز است .
pH خون سالم در محدوده ی بین 7/35 تا 7/45 می باشد . اگر pH خون شخصی به 7/1 برسد می گویند pH اسیدوز دارد . حتی اگر در مقیاس pH به زیر 7 نیاید . اگر pH خون فردی به زیر 7 بیاید زمان زیادی زنده نخواهد ماند و می باید هر چه سریعتر اصلاح شود .
نظر خود را اضافه کنید
برای ارسال نظر؛ ابتدا وارد شوید
به عنوان میهمان نظر بدهید